Nie jest to na szczęśćie kolejny film z wielką tezą ala "Zlikwidować narkotyki, alkohol i papierosy dla ludzi i dla młodzieży":D ale wręcz przeciwnie - wykorzystuje dość popularne schematy filmów "anty-" ale używa ich wbrew ich pierwotnemu sensowi.
(np: rozmowa ojca i syna = > syn swoją piękną mową (nawiązującą oczywiście do wypowiedzianych wcześniej zdań samego ojca), tłumaczy mu w kryzysowym momencie jak to się nie należy poddawać i trzeba walczyć... w tym momencie w typowym filmie "anty-" dobry ojciec będący jednocześnie przedstawicielem takiego koncernu tytoniowego powiedziałby pewnie z pewną siebie, kamienną twarzą - "masz rację synu, byłem głupi." i poszedłby rzucić w twarz temu krwiopijczemu szefowi rezygnację.
Tutaj jednak mobilizuje go to trochę w inną stronę:) I tak przewrotnie jest z całym tym filmem.

Zabawne igranie z konwencją, spore ilości dość czarnego humoru, nasz przesympatyczny, główny bohater - słodki drań Nick Naylor, który zawsze stawia na swoim, dobre aktorstwo(Katie Holmes jak zwykle najsłabiej, J.K Simmons powoli staje się ekspertem od grania despotycznych szefów) - wszystko to sprawia, że film ogląda się bardzo przyjemnie, a kiedy już przypuszczamy, że twórcy (gwoli tak popularnej nowadays politycznej poprawności) wreszcie przytną temu ostremu dziełu pazurki, możemy się zdziwić;]